تاثير مکانيسم خشک کردن در راستای حفظ کيفيت محصول (مطالعه موردی: زعفران)

فرآيند خشك کردن از ده‌ها قرن پيش روشی متداول جهت افزايش ماندگاری مواد غذايی بوده است. خشك کردن به معنی خارج کردن رطوبت از مواد غذايی می‌باشد. انجام اين فرآيند سبب جلوگيری از رشد باکتری‌ها، مخمرها و کپك‌ها می‌شود، همچنين فرآيند خشك کردن دارای اثرات نامطلوبی نظير کاهش ويتامين B ،C و … است. در فرآيند خشك کردن، عوامل مهمی نظير شرايط آب و هوايی محيط و نيز ويژگی‌های محصول خشك شده تأثيرگذار است. گياه زعفران دارای ارزش بسياری در چرخه غذايی است که اين مهم، سبب توجه مخصوص به اين گياه باارزش شده است تا حدی که موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتی ايران، چهارچوب مناسب جهت خشك کردن زعفران را در سال 1373 تدوين نمود. انتخاب روش مناسب جهت خشك کردن زعفران بسيار مهم است، زيرا می‌بايست روشی انتخاب گردد که کمترين صدمه به طعم، رنگ و بوی اين گياه زده شود. همچنين در صورت عدم انتخاب روش صحيح در انجام اين عمل، ممكن است زعفران دچار حالت چروکيدگی گردد که مطلوب نبوده و نيز از نظر ظاهری کيفيت محصول نهايی چندان خوشايند مصرف کننده نخواهد بود.

تاثير مکانيسم خشک کردن در راستای حفظ کيفيت محصول (مطالعه موردی زعفران)